கனவு விடு தூது

முழுநிலா இரவொளியில்
விழுபனி வெண்மூட்டத்தில்
எழில் மேவும் மிளையில்
புல் மேயும் மிளா போல்
கான தேவதையவள்
கானல் கனவில்
பவனி வருகிறாள்..

அழகிய மதியவன்தன்
பொலிந்த மகளோ இவள்?!
மனக்கரையினில்
பொழுதும் கரையும்
அலையாசைகளில்
அனுதினம் தோன்றி மறைகிறாள்..

ஒளிஇல் இருளில்
மிளிர்ந்து மின்னிடும்
அவள்இரு திருவிழிகள்..
விட்டில் சிட்டென
கட்டவிழப் பறந்திடும்
என்நூறு எண்ணங்கள்..

நிழல்மாயப் புதிர் விடுத்து
நிகழ்கால விதி தொடுத்து
என்இடம் வந்தால் - நின்னையே
வலம் வருவேன் என்றொரு
தூதினை விடுக்கிறேன்..

அத்தனையும் கலைந்து
விழித்தெழுகையில்
தூது சென்ற புறா
பகலவனின் பகலில்
மறையாது பறந்து கொண்டிருந்தது..!